เรื่องเล่าจากอาจารย์... ( “ศิษย์มีครู” )

“ศิษย์มีครู”

                                                                                   วันเกิดหลวงพ่อ “อาสภะ”

                                                                                   ณ. ศูนย์วิปัสสนาเชียงใหม่

            อรุณรุ่งของเช้าวันอาทิตย์ที่ 4 กรกฎาคม 2553  บรรยากาศยามเช้า บริเวณหน้าวิหารกลางจันทร์ไม่ได้เงียบเหงาเหมือนวันก่อนๆ  เพราะมีโยคีนุ่งขาวห่มขาว ทยอยออกจากเรือนพัก ทีละคนสองคน

            ครั้นถึงเวลาตีห้าสามสิบนาที ทุกคนก็พร้อมกันที่ศาลาธรรม แล้วพวกเราก็เริ่ม ปฏิบัติบูชาถวายแด่หลวงพ่อ จนถึงเวลา 6.30 นาฬิกา

            ทุกคนรีบจัดแจงธุระส่วนตัว ให้แล้วเสร็จก่อน 8.00 นาฬิกา เพราะบรรดาสงฆ์ที่นิมนต์ไว้ถึง 45 รูป (นัยว่าให้ตัวเลขครบเหมือน 45 พรรษาที่พระพุทธองค์ทรงประกาศธรรม) ต่างทยอยกันมาอย่างมุ่งมั่นสู่ “ศูนย์วิปัสสนาเชียงใหม่2” หมู่บ้านสราญรมย์วิว3

            แล้วในที่สุดประธานฝ่ายสงฆ์ คือ พระครูภาวนาวิรัช เจ้าอาวาสวัดร่ำเปิงตโปธาราม  ประธานฝ่ายฆราวาส คือ ดร.พิชัย  กรรณกุลสุนทร -  อาจารย์ศิริพร  กรรณกุลสุนทร -  ดร.สุธาสินี  นิติสาครินทร์  -  คุณอรพรรณ์ - คุณจันทร์แก้ว  ปัญโญใหญ่  ต่างเตรียมพร้อม ที่จะอัญเชิญหุ่นขี้ผึ้งของครูบาอาจารย์ของพวกเรา ขึ้นประดิษฐานไว้บนศาลาธรรมสุธาสินาลัย เพื่อเป็นมิ่งขวัญกำลังใจให้กับโยคีทั้งหลายที่กำลังต่อสู้กับกิเลสมารทั้งหลายทั้งปวง จนได้ชัยชนะในที่สุด ไม่ว่าจะต้องใช้เวลานานสักเท่าใด.....เพราะเราเป็น “ศิษย์มีครู”

            การที่เรามีครูบาอาจารย์ไว้ให้ไหว้กราบ ไว้ให้ยึดถือ ไว้ให้เชื่อฟังนั้น มันเป็นอะไรที่น่าภูมิใจอย่างบอกไม่ถูก เพราะเคยไปมาหลายๆ แห่ง  สำนักหรือวัดต่างๆ นั้น ไม่เคยกล่าวอ้างถึงครูบาอาจารย์ที่แท้จริงของตนสักครั้ง เดี๋ยวก็อ้างพระองค์นั้น หลวงพ่อองค์นี้ตามสถานการณ์  จนทำให้สันนิษฐานได้ว่า ท่านเองคงยังไม่พบธรรมจากการปฏิบัติโดยวิธีใดๆ ทั้งสิ้น  จึงไม่รู้ว่าจะยึดใครเป็นครูบาอาจารย์ของตน แล้วก็ลองผิดลองถูกกันเรื่อยไป

            หุ่นขี้ผึ้งของพระอาจารย์ดร.ภัททันตะ อาสภะ มหาเถระอัครมหากัมมัฏฐานาจาริยะ ประทับนั่งโดดเด่นเป็นสง่าในศาลาธรรม เป็นศูนย์รวมความศรัทธา โดยเฉพาะ ความศรัทธาในการปฏิบัติวิปัสสนา ซึ่งมีองค์ภาวนา “หนอ”

            ขอหลวงพ่อ “อาสภะ”   โปรดได้รับรู้ด้วยญาณวิถีเถอะว่า ความทุกข์ยากลำบาก ความวิริยะอดทน ความเสียสละ ของหลวงพ่อตลอด 50 กว่าปีในประเทศไทยนั้นมิได้สูญเปล่า

            งานกรรมฐานที่หลวงพ่อรัก หลวงพ่อศรัทธานั้น หยั่งรากลึกลงในแผ่นดินสยาม  ทั้งฝังแน่นในดวงจิตดวงใจของโยคีทั้งหลายทั้งปวง โดยเฉพาะพวกเราชาว “ศูนย์วิปัสสนาเชียงใหม่”

            ขอหลวงพ่ออย่าได้ห่วงสิ่งใดเลย....และพวกเราทั้งหลาย ขอน้อมถวายกุศลทั้งหลายทั้งสิ้น ทั้งทาน ศีล ภาวนา ที่พวกเราได้บำเพ็ญก่อกอบมาตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันวันนี้ จงเป็นปัจจัยให้หลวงพ่อได้มีโอกาสปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานยิ่งๆ ขึ้นจนได้บรรลุมรรคผลนิพพานโดยเร็วเทอญ