เรื่องเล่าจากอาจารย์... ( ปัญหาชีวิตครอบครัว )

ผมจึงตอบว่า.....

คุณมนต์ครับ

ก่อนอื่นตั้งสติให้ดี เพื่อการรับฟังอย่างตั้งใจ

เรื่องของคุณมนต์ ทุกข์ของคุณมนต์น่าเห็นใจมาก
เป็นทั้งทุกข์ของผู้หญิง และเป็นทั้งภาพฉายความจริงแห่งชีวิต

ที่สามารถนำมาเป็นตัวอย่างให้แก่ลูกผู้หญิงทุกคน
ได้เรียนรู้...เพื่อเข้าใจโลกและชีวิต

ทุกข์ของคุณมนต์เกิดขึ้นจากความผิดหวังและเสียความรู้สึกดีดี

ที่มีกับคนคนหนึ่ง เนื่องจากยึดและหวังในความรัก ความภักดีของคน

หลงยึดว่าเขาจะเป็นแบบที่เราคาดหวัง

คาดหวังและหลงอยู่ในความสุขตามคาดไว้นานตั้ง 16 ปี!

จู่จู่ ความสุขนั้นก็พินาศไปตามความจริง
เมื่อพบว่า...แท้จริงนั้น เขามิได้เป็นดังภาพฝันที่เราวาด
แม้ว่าในภาพนั้น เขาอาจมีส่วนมาแต่งแต้มสีสรร
ให้ภาพนั้นดูสดสวยและเหมือนจริงขึ้นมาก็ตาม
แต่ก็มิใช่ความจริง!

ทุกข์ของคุณมนต์ คือความเจ็บช้ำ

จากฝันที่ไม่เป็นจริง หรือจากความจริงในใจที่เรามุ่งหวัง

พลันกลายเป็นความฝันที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นจริง
ทั้งเสียใจ ทั้งเจ็บใจ และทั้งอับอาย
จนรู้สึกว่า ในชีวิตหมดแล้วทุกอย่าง
แม้กระทั่งความมั่นใจ ในการดำรงอยู่ของตนเอง
ไม่เห็นแม้ค่าของชีวิตของตนเอง

จึงร่ำร้องว่าอยากตาย
และอยากให้มีใครมาพรากชีวิตไปจากตน

เพราะคิดว่า ตายไปแล้ว ทุกข์ใจในขณะนี้จะหมดลงได้
เหมือนปิดสวิทช์ไฟ

ผมอยากให้ คุณมนต์ตั้งสติ ฟัง และคิดใหม่
อย่าเพิ่งจมอยู่ในกองทุกข์ของใจตน

เพราะหากจมอยู่อย่างนั้น ไม่มีใครสามารถช่วยคุณได้

ทุกข์ของคุณมนต์ หากพิจารณาให้ดี
ไม่ใช่ความทุกข์ของคุณมนต์ เพียงผู้เดียว...แต่เป็นความทุกข์ของผู้หญิงทุกคน
ที่ยังไม่เข้าใจเรื่อง ความจริงของชีวิตและธรรมะของพุทธองค์

พระพุทธองค์ทรงตรัสสอนว่า “มีรัก ย่อมมีทุกข์”
เพราะทรงแจ้งประจักษ์ในความจริงของชีวิตว่า

“เรานั้นต้องถูกพรากจากสิ่งที่รัก ในไม่ช้า”
ไม่เราพรากไปจากชีวิตของเขา หรือเขาพลัดพรากไปจากชีวิตของเรา
ล้วนเป็นทุกข์ ที่เกิดขึ้นจากเหตุ... คือความรัก ทั้งสิ้น

ยิ่งเป็นความรัก ที่ประกอบไปด้วยความเห็นผิด

คือหลงคิดผิดไปจากความเป็นจริง
และไปยึดถือความไม่จริงว่า...
เขาหรือเธอ ต้องเป็นของของเราตลอดไป
เขาหรือเธอ ต้องรักเรา ตลอดไป
เขาหรือเธอ ต้องไม่เปลี่ยนแปรไป

จากสิ่งที่เคยพูด ทำ หรือสัญญาไว้กับเรา

ยิ่งจะเกิดทุกข์มากขึ้น แรงขึ้น เพราะเกิดความยึดถืออย่างผิดๆ
เพราะความจริงแท้ ที่เป็นสัจธรรมนั้น
ทุกอย่าง ล้วนย่อมเปลี่ยนแปรไป ตามธรรมชาติ
ตามเหตุและปัจจัย ที่เป็นตัวเร่งและเป็นแรงขับ

เสมือนคนที่กินน้ำแข็ง ที่เย็น ใสและมีรสชื่นใจ
แล้วหลงติดใจในรสชาตินั้น
พอช่วงเวลาผ่านไป ธรรมชาติของน้ำแข็งก็ปรากฏ

คือทรงตัวอยู่มิได้นาน
ต้องละลาย...หายไปในที่สุด
แม้เสียดายในรส และความเย็นที่ฉ่ำชุ่มใจนั้นอย่างไรก็ตาม
ก็มิอาจ เรียกให้สภาพนั้นทรงตัวอยู่ได้นาน ตามใจปรารถนา

คุณมนต์ ลองนึกดู หากเห็นใครที่นั่งร้องให้อยู่และตีอกชกหัวคร่ำครวญว่า

น้ำแข็งที่กินชื่นใจอยู่เมื่อกี้ ละลายหายไปไหนหมด
แล้วร้องขอ ให้คราบน้ำนั้น กลับแข็งตัวขึ้นมาใหม่
เพื่อจะได้กินให้ชื่นใจอย่างเดิม...

คุณมนต์ คงเห็นตามความเป็นจริง ว่าเป็นไปไม่ได้
และอาจจะยิ้มหัวเราะในความทุกข์ของคนคนนั้นบ้างก็ได้
ว่าไปหวังอะไร กับสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เลย

ตัวอย่างนี้ อาจไม่ตรงใจคุณมนต์นัก และอาจมีเรื่องคิดแย้งในใจได้หลายเรื่อง

แต่ก็คงพอทำให้คุณมนต์ ได้คิดและคลายทุกข์ในขณะนี้ลงได้บ้าง

เพราะอย่างไรก็ตาม หากคิดในแง่มุมหนึ่งดู
ทุกข์ของคุณมนต์คือความยึดหวังและคาดหวัง

และความสุขของคุณมนต์ตามคาดนั้น ก็ได้ดื่มกินมาตั้ง 16 ปีแล้ว
ดีว่าตัวอย่างคนกินน้ำแข็งที่ผมยกขึ้นมาเสียอีก

ที่พบความสุข แค่แผล็บเดียวเอง

ปัญหาต่อมาของคุณมนต์ คือ หากคิดได้
ทำใจให้พอยอมรับในความจริงที่เกิดขึ้นแล้วในชีวิตตนได้
จะปลงใจลง พอแผ่เมตตาให้เขาได้ไหม?

สามีและภรรยา ทุกคู่มีวิบากร่วมกันมา

ผูกกันมาด้วยรักบ้าง ด้วยชังบ้าง

จึงอาศัยเหตุนั้น เกิดมาเป็นคู่กันในชาตินี้

เป็นเรื่องของวัฏฏะและภพชาติ

หากพบความจริงว่า ชีวิตคู่ที่ครองอยู่ในขณะนี้...เป็นทุกข์มาก

และอยากตัดทุกข์ทั้งชาตินี้และชาติต่อๆไปของเรา

ให้หมุนวิธีคิด เพื่อตัดวัฏฏะทุกข์ดังนี้...

อภัยให้เขาเถิด

คิดถึงในส่วนดีดี ที่เคยอาศัยอยู่ร่วมกันมา

ว่าทั้งเราและเขา อาศัยกุศลเหตุ มาสร้างสุขร่วมกัน เพียงแค่นี้

ที่เหลือนั้น เป็นทุกข์ที่เกิดจากอกุศลเหตุ ที่สร้างร่วมกันมาเช่นกัน

ทุกข์ที่คุณมนต์ ประสบและคร่ำครวญอยู่ในขณะนี้

ขอให้เป็นทุกข์ใจในช่วงสุดท้ายของชีวิต

เพราะเราจะไม่เจอกับเขาอีกแล้ว ทั้งร่วมสุขและร่วมทุกข์

เพราะคุณมนต์จะสร้างเหตุใหม่ ที่ไม่ต้องเจอกันอีกในอนาคตข้างหน้า

การที่เราเจ็บใจและผูกอาฆาตพยาบาทนั้น

ก็จะกลายเป็นโซ่ เป็นบ่วงคล้องก่อให้เกิดวัฏฏะผูกกันเป็นภพชาติ

ทำร้ายกันและกันต่อไป ไม่มีวันสิ้นสุด

ดังนั้น ผมจึงแนะนำให้คุณมนต์แผ่เมตตาและให้อภัยเขา

โดยไม่ต้องอาฆาตและแช่งด่าหรือนึกให้เขาประสบกับสิ่งเลวร้ายใดใด
เพราะเขาคงจะพบกับทุกข์นั้นต่อไป

ด้วยเหตุแห่งทุกข์ที่เขาก่ออย่างหลีกเลี่ยงมิได้
โดยที่เราไม่ต้องดิ้นรนไปเป็นคนจัดการ

ให้ก่อเป็นกรรมและเวร ที่ผูกล่ามกันอีกต่อไป
เพราะกรรมนั้น ย่อมมีวิบาก ที่เป็นกฎแห่งกรรมกำหนดไว้ดีอยู่แล้ว

ส่วนเรามีเรื่องที่ต้องจัดการ กับทุกข์ของเราเองให้หมดไป
คือการฝึกทำใจ ให้น้อมลงเห็นจริงตามความจริงในชีวิต

เชิญมาปฏิบัติธรรม จะเป็นที่สำนักใด วัดใดก็ได้
ที่มีการสอนให้คุณพ้นไปจากความทุกข์ในขณะนี้ ด้วยธรรมะของพุทธองค์

หากลำบากใจที่จะค้นหา ในเวปนี้ คุณมนต์ ก็สามารถสมัครได้เลย
คุณมนต์จะพบว่า ชีวิตนี้ ยังมีค่า
และพบกับเพื่อนที่ดีดีหลายคน ที่เป็นกำลังใจให้
ให้คุณมนต์ ยืนอยู่ได้ต่อไป...ด้วยทุกข์ที่น้อยลง

ผมคงช่วยได้แค่นี้
ที่เหลือ คุณมนต์คงต้องช่วยตนเอง...